چرا

من هم 

نه راه پس نه راه پیش 

تنها

دلمرده

از لحظه ای که تنها شدم 

هیچ چیز تهی شدنم را پر نکرد 

تو 

ابتدا تو 

انتها تو 

معبود تو 

خطوط ،معنی،رنگ ، بوم ،دوردست نیلی صاف  آسمان ، امید

                                                                           تو بودی 

                                                                                     نازنین تو بودی

چرا شکستی 

چرا وقتی من اتوبوسی میبینم پر از مسافر

هنوز روحم پرواز میکند

پر از شوق میشوم

و چرا

چشمانم پر از اشک...

هنوز

...

مامی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی  ی

برام دعااااااااااااااا کن

منم مثل تو مات این غصه ام

نشسته ایم تا اجابت کنی

منتظر تا معجزه ای از سوی تو 

دیگر بار

نشانه ای به ارمغان آورد

من به سوی تو می آیم

من  دست در دستان مهربان ابرهای پلکهایم میگذار

 نیازم اجابت میشود

  میبارم ،میبارم ، هر شب 

                            هرروز

 برای آنکه دور است از این روزها

                           از 

                           من ،از مریم ،

                           از امید

                            از آرزو هام

 چه بیهوده مینویسم 

برایش 

شاید یکروز 

شاید بخواند