جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- مریم 136
بایگانی
- آبان 1397 1
- مرداد 1397 1
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 1
- فروردین 1397 2
- اسفند 1396 1
- بهمن 1396 1
- دی 1396 3
- آذر 1396 1
- آبان 1396 1
- مهر 1396 3
- شهریور 1396 2
- بهمن 1395 1
- آبان 1394 2
- مرداد 1394 1
- بهمن 1393 2
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 1
- فروردین 1392 1
- آذر 1391 1
- آبان 1391 1
- مهر 1391 3
- تیر 1391 1
- اردیبهشت 1391 3
- فروردین 1391 10
- اسفند 1390 2
- بهمن 1390 3
- دی 1390 4
- آذر 1390 12
- آبان 1390 12
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 9
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 6
- خرداد 1390 4
- اردیبهشت 1390 9
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 1
- بهمن 1389 1
- دی 1389 2
- آذر 1389 11
- آبان 1389 1
آمار : 21634 بازدید
Powered by Blogsky
Merci Dior
خدایا مرسی
عجب هوای تمییزیه
تازه داریم نفس میکشیم
مرسی که به ما هم اجازه دادی مثل بقیه آدمها اکسیژن واقعی تنفس کنیم
ریه هام تعجب کردن
اینقدر آفتاب تمییز و شفافه که حس میکنم این نقاشی تهرانه
این یه تصویره و حقیقت نداره
Merci Dior
مریم
چهارشنبه 14 دی‌ماه سال 1390 ساعت 09:45
آنقدر فشار هست که من خنده‌ام می‌گیرد که به چه کم قانئیم...من هم میگم ، مرسی
آی گفتی