ارمغان

ای مهربانترین 

لبخند زندگی 

         طلوع رویاها 

                 این خواب تر شیرین ..........

                                           

بگذار

         لمسش کنم 


جاودانگی ..............؟



نه نمیخواهم

جاودانگی نه

                    اما افسونش

                                       افسانه مان را 

                                                               ای خدای مهربانم 

                                                                                     معبودم 

جاودانه اش کن

                            افسون او 

                                           تن پوش آرزوها

                                                                        او   .................

                                                                        نهایت من 

                                                                       بینهایت من 

                                                                         منتهای من 

                                                                جادوی چشمان او

و دیگر 

 هیچ

           سر بر آستان عشقت میسایم


                            سجده میزنم بر دستانت 

                              

                                          عطرقدم های تورا 

                                                          آنروز ،

                                                              روزهای تنهایی

                                                                          غروب غمگینی 

                                                                                                     نسیم 

                                 برایم به ارمغان آورد


                              

                             

نظرات 2 + ارسال نظر
الهام یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 13:39

هی دیدم که از سر صبح سپیده بوی بال کبوتر و نای نعنای نورسیده می آید...پس بگو! قرار بود تو بیایی و من نمی دانستم

عطر نعنا ء و بهار نارنج
نثار راه دورش
ستاره های شکسته
نوید آمدنش را نیم شبی
بمن
پیشکش کردند
او که همه نور زندگیست

حسن یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 16:32

در زمانه ای که عاشقی شده حربه ای برای بدست آوردن آرزوها چه سخت میشود اعتماد کرد زمان تنها اکسیری است که توانایی تمیز دادن و سیقل دادن اکسیر جان را دارد امید وارم این زمانه فرصتی ناب برای بالا آمدن و چای خوردن را بما بدهد که آیا بغیر از این است که در زمستان یک فنجان چای تازه دم با عشق به انسان میچسبد؟
(خام عشق)

یـــار ما وصلت تمـــنا می کند

پس چرا امروزو فردا مــــی کند

سوی او کردم روان صد قــاصدی

موم دل را سنگ خارا مـــی کند

گه مرا عاقل گهی مجنون صفت

گه به دوری شکوه از ما می کند

مانده ام در دست آن جادو گری

فال کف بینم تماشا مــی کند

گر گشاید چهره از سترو عــفاف

خال رویش صید دل ها می کند

آه من دیگــر ندارد جلــــوه ای

حسرتم در دل چه غوغا می کند

شور عشقم را ببین در چهـره ام

ماه رویت را تقاضا مــــی کند

"زاهــد" از پـــروانه ها عبرت بگیر

خام عشق است آنکه پروا می کند

شعراز: زعفر نظرزاده(زاهد)

زمان یکی ازبهترین نعمتهاست
برای آنها که میخواهند بیشتر بدانند

برای آنانکه
در پی اثبات چیزی هستند و در این گردش چیزی در حال تکامل است.
عجب شعر زیبایی
ممنونم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد