بالاخره امسال قاراشمیش ( شاید هم غاراشمیش) روبه آخره
چه بلاهایی که سرمون نیومدو
چه چیزهایی که بر باد نرفتو
چقدر تجربه که کسب نکردیمو
واه واه
چه آدمایی که ندیدیمو
ازون بدتر چه آدمایی پیچوندنمونو
بدتر از همه ماهارو خ.ر فرض کردنو
بعضیاشون تنهامون گذاشتنمونو
عجب سالی بود امسال
چی بگم والا
به قول معروف
روزی که گذشت ازو یاد مکن
آره به
امید فردا
خدا بد نده
90 کابوس بود
شک نکن واسه 91 باید دنبال یه کلمه سنگین تری باشی
با ارزوی تمام خوشی ها
ای بابا! اینها که همش منفی بود(به نوعی). مگر اینکه با حکمت خداوندی مثبتش کنیم!
ولی از همین لحظه فراموش نکنیم که:" کسی که شگفت زده خود نیست، معجزه ای برایش وجود ندارد".
من ایستاده ،خیره به دوردست آسمان
در انتظار
what a year!
yeap
امروز فردای دیروز است امیدت را فراموش نکن....
همه وقت زندگی شیرین است شیرینم.