خدایا مرسی
عجب هوای تمییزیه
تازه داریم نفس میکشیم
مرسی که به ما هم اجازه دادی مثل بقیه آدمها اکسیژن واقعی تنفس کنیم
ریه هام تعجب کردن
اینقدر آفتاب تمییز و شفافه که حس میکنم این نقاشی تهرانه
این یه تصویره و حقیقت نداره
Merci Dior
به این فکر میکنم که باید در مورد چی فکر کنم
به آینده
به گذشته
به اکنون
به اعتمادی که خدشه دارش کردن
و به مردمی که براحتی
هروقت دوست دارن باهات کار دارن
شبو نصفه شب اگه عشقشون بکشه
بیدارت میکنن
من نمیفهمم من کیم چیم
منو چی فرض میکنن آخه ؟؟؟؟؟
وای من چقدر کار دارم
وای که چه وقتی گذاشتم روی این پروژه و به جواب نرسید
کی میفهمه
کیه که به قول خودمون ریسپکت کنه؟؟؟؟؟؟؟چقدر خسته ام
به باد رفت همه چیز...