چقدر انتظار کشیدم نیامدی
چقدر ماندم بی کس
نه تو نه نشانی از تو
امروز
تو برای من
خاطره ای
در گذشته جاری شدی
در گذشته ماندی
در گذشته پوسیدی
تو اکنون نیستی
من
دیگر بار
به طغیان نمیروم
من هم
همین یکبار
فکر کرده ا م
که میخواهم
بزرگ باشم
مریم
جمعه 4 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 12:20
آفرین
همین یکبار خواستم منتظر تو باشم....
قشنگ بود مریم ..
گذشته ها داره مارو میکشه
پردیس جان
کی میشه حافظه ما رو دوباره فرمت کنند.
زیبا ;)
مرسی حسین
c'est bizzare!
oui, d'accord
رها شدن با بزرگ شدن توفیر داره، شاید ..
این پست هم مخاطب خاص دارد یحتمل